در تاریخ 3 اردیبهشت ماه 1401 طی بازی کلاسی براي تقويت حافظه شنيداری چشمان يكي از كودكان را بسته و با هدايت هم گروهي اش مسيري پر از مانع را همراه با يك وسيله اي كه صدا دار است و راهنمايي ميكند تا به خط پايان برسد و حلقه رادر جاي خود قرار دهد براي تمركز بيشتر از دوستان ديگر خواسته شد که حرف بزنند و دوستانشان را صدا بزنند تا ببينيم ميتوانند درست حدس بزنند كه كدام یک از دوستانش هست يا نه. این عادت در دانش آموزان نهادینه شد که به صداهای اطراف خود توجه کنند. مثلا به نوبت چشمهای آنها را بسته و از آنها خواسته شد صداهایی که شما یا همکلاسی هایشان با اشیا مختلف تولید می کنند تشخیص داده و نام ببرند.تمركز و دقت و خوب گوش دادن در اين بازي خيلي اهميت دارد.انجام چند دستور پشت سر هم را به طور گفتاری از دانش آموز . مثلا توپ سفید را بردار و به دوستت بده، توپ قرمز را روی نیمکت قرار بده و بعد بیا و کنار تخته بایست. به این صورت کودک یاد میگیرد که به آنچه بیان شده توجه کند و دستورات را به خاطر بسپارد.