امروزه تغییرات آب و هوایی و مشکلات زیست‌محیطی ارتباط جدایی‌ناپذیری با میزان علاقه به طبیعت دارد، به‌گونه‌ای‌که به موضوعی مهم و نگران‌کننده در بین بزرگسالان تبدیل شده است. متأسفانه مسائل و آسیب‌های محیط‌زیستی به حدی پیچیده‌اند که باعث بروز احساساتی از قبیل ترس، اضطراب، سرخوردگی، خشم و ناامیدی می‌شوند. ایجاد ارتباط مثبت و علاقه بین محیط زیست و کودک موضوعی است که باید از همان بچگی در ذهنشان نهادینه شود. برای این کار کافی است اطلاعات لازم درباره‌ی طبیعت به بچه‌ها داده شود. اما هدف حفاظت از محیط‌زیست زمانی تحقق می‌یابد که در حفظ طبیعت و جانداران آن کوشا باشید. در یادگیری، آموزش به‌تنهایی مؤثر نخواهد بود، بلکه رفتار ما در یادگیری تأثیر مستقیم و زیادی روی کودکان می‌گذارد. از آنجا که حفاظت از محیط زیست عادتی است که باید از کودکی آموخته شود تا به یک باور ذهنی تبدیل شود، این باور کودک را موظف می‌کند تا از یگانه زیستگاهی که در آن زندگی می‌کند به بهترین وجه ممکن پاسداری کند. افزایش آگاهی‌های عمومی نسبت به اهمیت محیط زیست و لزوم حفظ آن کاری است که نیازمند برنامه ریزی و صرف وقت است تا تبدیل به یک رفتار مثبت شود و آموزش محیط زیست به کودکان می‌تواند به ایجاد این رفتارهای مثبت و ماندگاری آنها کمک کند.در تاریخ 10 اردیبهشت ماه 1401 طی آموزش های لازم به مناسبت هفته سلامت با شعار جهانی سیاره ما، سلامت ما ،کاربرگ آموزشی با عنوان بازیافت و تفکیک زباله ها و چیدمانی از وسایل قابل بازیافت و دور ریختنی و نمایش آن برای نوآموزان توسط مربی بهداشت خانم غفوری در تمامی کلاس ها ارائه گردید.
