همه ما به کودکان خود اهمیت میدهیم تا هر چیزی که نیاز دارند را دریافت کنند. اما اگر هر چیزی که میخواهند را بدون محدودیت به آنها بدهیم، آیا آنها فکر نمیکنند که منابع بی حد و حصر هستند و هیچ محدودیتی برای استفاده از آنها وجود ندارد؟ برای جلوگیری از ایجاد چنین تفکری در کودکانمان، از همان ابتدا باید به آنها آموزش دهیم که هیچ چیزی نامحدود نیست و منابع مورد استفاده ما محدود هستند و محیط زیست در معرض خطر جدی قرار داردبا افزایش بیرویه زبالهها شاهد افزایش گرمایش جهانی و آلودگی بر سطح کره زمین و جو هستیم. تخمین زده میشود که سالانه ۲/۱ میلیارد فاضلاب تصفیه نشده به اقیانوسها ریخته میشود. این میزان آلودگی، تهدیدی جدی برای آینده نسل ما و کودکانمان به شمار میرود. آلودگی ناشی از زبالهها را میتوان بزرگترین قاتل جهان دانست که بر زندگی بیش از ۱۰۰ میلیون انسان اثر خواهد گذاشت. برای مقابله با تهدیدات این آلودگی، باید آموزش تفکیک زباله به کودکان را در اولویت بگذاریم.
آموزش جداسازی زباله به کودکان میتواند از دوران خردسالی در آنها نهادینه شده و تا سالهای آینده با آنها همراه باشید. کودکی که از همان سالهای ابتدایی زندگیاش متوجه محدودیت منابع، اهمیت بازیافت زباله و آسیبهای زیست محیطی ناشی از مصرفگرایی میشود، همیشه این دغدغه را خواهد داشت تا کمتر زباله تولید کند و زبالههای خودش را به درستی تفکیک کند. پس این ما هستیم که با تفکیک صحیح زبالههایمان میتوانیم زمین را از غرق شدن در زبالهها نجات دهیم.
در همین راستا طی آموزش های لازم، نوآموزان عزیز در تاریخ ۱۴ آبان ۱۴۰۱ با نحوه صحیح تفکیک زباله (زباله خشک،زباله تر) توسط مربی بهداشت خانم غفوری آشنا شدند.