1- همه چیز در خانه:
امروزه تمام جهان درگیر بیماری کرونا است. شما نیز ممکن است با این بیماری درگیر شده باشید یا برای مراقبت از خود پروتکل های بهداشتی را به بهترین شکل اجرا کردهاید. در راستای همین پروتکل ها بسیاری از فعالیت های خارج از خانه محدود شده است. از مهمترین این فعالیت ها، امر آموزش است که با استفاده از اینترنت و زیرساخت های آن در خانه صورت می گیرد.
در حال حاضر تقریبا همه ی فرآیندهای آموزشی در خانه انجام می شود. در مقاطع مختلف تحصیلی با توجه به شرایط دانش آموزان و دانشجویان شیوه های مختلف آموزشی استفاده شده است. این اقدامات باعث محافظت از جان افراد می شود و فضای امنی را تا اتمام این پاندمی فراهم می آورد.
2- مدرسه نرفتن کودکان و نوجوانان:
با توجه به آموزش آنلاین و عدم حضور کودکان و نوجوانان در مدرسه میتوانیم شاهد نتایج مثبت و منفی زیادی باشیم. پیش از این بسیاری از دانشآموان به سختی در ساعات اولیهی صبح از خواب بیدار میشدند و این مسئله ممکن بود بازدهی فرد را کاهش دهد. اما در حال حاضر ساعتهای آموزش آنلاین منعطف است که میتواند باعث افزایش رغبت دانشآموزان به حضور در کلاس شود. از طرفی ممکن است فرزند شما علاقهای به حضور در کلاسهای مجازی نداشته باشد که این یکی دیگر از مشکلاتی است که معمولا والدین با آن روبهرو هستند.
با قاطعیت میتوان گفت هیچ چیز نمیتواند جای حضور در کلاس را بگیرد. ارتباط دانشآموز با معلم و محیط کلاس یکی از دلایل اصلی یادگیری در او است. حتی وقتی دانشآموز لباس رسمی و فرم مدرسه را به تن دارد باعث افزایش ارتباط او با محیط آموزشی میشود. اما متاسفانه با آموزش آنلاین بسیاری از این موارد امکانپذیر نیستند و میتوانند بر میزان یادگیری فرد موثر باشند.
3- محدود شدن ارتباط با همسالان:
آموزش مجازی فرصت معاشرت و ارتباط را از کودکان و نوجوانان گرفته است. پیش از این دانشآموزان با حضور در مدرسه میتوانستند با دوستان خود ارتباط برقرار کنند. در کلاسها از یکدیگر کمک بگیرند و در زنگ تفریحها به بازی و شادی بپردازند. در این شرایط شما باید ارتباط بیشتری با فرزند خود داشته باشید و زمان بیشتری را به او اختصاص دهید.
اکنون با توجه به این که همهی فرآیندهای مربوط به مدرسه معطوف به خانه است، دانشآموزان از بسیاری از این ارتباطات محروم هستند. برقراری تماس و ارسال پیام هیچگاه نمیتواند جای حضور فیزیکی و دیدار را بگیرد. در روش آموزش مجازی بسیاری از فعالیتهای گروهی دانشآموزان نیز محدود میشود. این مسئله ممکن است به مرور زمان موچب انزوا در کودکان و نوجوانان شود که یکی از بزرگترین مشکلات آموزش مجازی است.
4- عدم ارتباط مستقیم با معلم:
از تاثیرگذارترین موارد در بالا رفتن کیفیت آموزش در دانشآموزان ارتباط مستقیم با معلم است. خوشبختانه زیرساختهای مناسبی در آموزشهای آنلاین فراهم شده است و دانشآموزان میتوانند معلم خود را ببینند. اما این امکانات و تجهیزات نیز به هیچ عنوان نمیتواند جایگزین حضور فیزیکی معلم در کلاس شود.
از مهمترین ارتباطات معلم با دانشآموزان ارتباط چشمی است. دانشآموز با نشستن در کلاس و ارتباط چشمی و کلامی با معلم تمرکز بیشتری بر درس پیدا میکند. همچنین ممکن است گاهی اوقات به دلیل کیفیت نامطلوب اینترنت و یا عدم وضوح تصاویر، دانشآموز قادر نباشد نوشتههای روی تخته را بخواند یا متوجه موضوعات مهم نشود.
معلمان تا جای ممکن به سوالات دانشآموزان در فضای آنلاین پاسخ میدهند. اما به دلیل کمبود وقت در آموزش مجازی و کمبود امکانات، ممکن است این امر به خوبی صورت نگیرد. از طرفی رفتار معلم خصوصا در مقاطع پایینتر بسیار دانشآموزان را تحت تاثیر قرار میدهد که در آموزش مجازی این اتفاق کمتر میتواند رخ دهد.
5- قرار نگرفتن در محیط مدرسه:
آموزش مجازی باعث میشود که دانشآموزان از حضور در فضای مدرسه محروم بمانند. محیط مدرسه یکی از موثرترین مواردی است که میتواند باعث بالا رفتن بازدهی در دانشآموزان شود. محیط کلاس، تخته و میز و نیمکت باعث القای بیشتر حس آموزش در دانشآموزان میشود. در این شرایط تدریس نیز برای معلم آسانتر و مفیدتر خواهد بود.
از طرف دیگر در محیط مدرسه علاوه بر فضای آموزشی، وسایل کمک آموزشی بسیاری وجود دارد که دانشآموزان میتوانند به وسیلهی آنها مسائل درسی را بهتری درک کنند. همچنین معمولا مدارس آزمایشگاهها و کارگاههای مخصوصی دارند که کودکان و نوجوانان میتوانند با حضور در آنها و انجام عملی مفاهیم، تسلط بیشتری پیدا کنند. متاسفانه آموزش مجازی این فرصتها را از دانشآموزان میگیرد و در حال حاضر جایگزینی برای آنها نیست.
در این وضعیت شما به عنوان والدین دانشآموز نیاز است تا زمانی را به فرزند خود اختصاص دهید تا نبود معلم و همکلاسیهای او را جبران نمایید. همچنین نیاز است تا با رسیدگی بیشتر به وضعیت درسی او در بهبود کیفیت آموزش مجازی تلاش نمایید.
6- عدم ارتباط با جامعه و مردم:
کودکان و نوجوانان معمولا در سن مدرسه، جدا از آموزههای تحصیلی رفتارهای اجتماعی را نیز میآموزند. این رفتارها میتواند شامل معاشرتها در محیط مدرسه با معلمان، مدیر مدرسه و دانشآموزان باشد. همچنین این تعاملات میتواند در مسیر رسیدن به مدرسه یا سایر کادر آن باشد. به عنوان مثال با رانندهی سرویس، مسئول نظافت مدرسه، مسئول آزمایشگاه و…
آموزش مجازی صرفا بر روی آموزش دروس متمرکز است و دانشآموزان نمیتوانند به خوبی رفتارهای اجتماعی را فرا گیرند. با این که در این شرایط اولویت سلامتی دانشآموزان است، اما باید تدبیری اندیشیده شود تا کودکان و نوجوانان در کنار آموختن دروس بتوانند ارتباطات و تعاملات صحیح را نیز بیاموزند.
این کاهش محسوس روبهرو شدن با آدمهای متفاوت ممکن است به مروز زمان کودکان و نوجوانان را دچار انزوا کند. همچنین ممکن است اعتماد به نفس آنها را نیز تحت تاثیر قرار گیرد و از این بابت به افراد استرس وارد شود. احتمال دارد این مسئله در دوران پساکرونا نیز باقی بماند و بازگشتن به روال زندگی عادی برای آنها بسیار زمانبر باشد.
استفادهی زیاد از موبایل و تبلت چه تاثیراتی دارد؟
یکی از مهمترین الزامات شرکت در کلاسهای آنلاین استفاده از موبایل، تبلت و لپتاپ است. دانشآموزان بسته به نیاز خود از یکی از این وسایل استفاده میکنند. کودکان و نوجوانان در سنینی هستند که بدن حساستری دارند و احتمال آسیب به چشمها، مهرههای گردن و کمر و عضلات در آنها بیشتر از بزرگسالان است. به همین علت ممکن است در سنین بالاتر دچار مشکلات شدیدی شوند.
ممکن است خیلی از دانشآموزان به شیوهی درستی پشت میز ننشینند یا هنگام نوشتن مطالب درسی از روی موبایل یا تبلت دچار حواسپرتی شوند. به مرور زمان ممکن است مشکلاتی در تمرکز و قوهی خلاقیت دانشآموزان، با توجه به این شرایط به وجود آید. نکتهی مهم دیگر زمان امتحانات دانشآموزان است. ممکن است بعضی از آنها در امتحانات خود تقلب نمایند که در طی زمان به یک عادت برای آنها تبدیل شود.
آموزش مجازی و کم تحرکی:
دانشآموزان در زمان حضور در مدرسه و بازی با همسن و سالان خود به میزان خوبی تحرک دارند. اما در شرایط کنونی که نیاز است تا کودکان و نوجوانان برای مراقبت از خود در خانه بمانند، معمولا تحرک بسیار کمی دارند. غالبا در طی آموزش مجازی که چند ساعت نیز به طول میانجامد، دانشآموزان باید پشت سیستم خود آنلاین باشند و در این زمانها تحرکی ندارند. متاسفانه ممکن است این روند برای آنها به عادت تبدیل شود و به مرور زمان کم تحرکتر از قبل شوند.
یکی از نتایج زیانبار کم تحرکی، چاقی است. کودکان و نوجوانان در سن رشد هستند و تحرک مناسب میتواند این روند را بهبود بخشد. اما این شرایط میتواند باعث چاقی آنها شده و در آینده مشکلات بیشتری را نیز برایشان به وجود آورد. شما به عنوان والدین این دانشآموزان باید توجه ویژهای به میزان تحرک و ورزش کردن فرزند خود داشته باشید.
آموزش مجازی باعث حذف چه فعالیتهای برای دانشآموزان میشود؟
با آغاز پاندمی کرونا و تغییر فرآیند آموزش به شکل آموزش مجازی، مدارس ناچار به حذف یک سری از فعالیتها شدند. به عنوان مثال دانشآموزان نمیتوانستند درس ورزش خود را به صورت غیرحضوری و آنلاین داشته باشند. معمولا زنگ ورزش زمان مورد علاقهی دانشآموزان است و با حذف شدن آن کودکان و نوجوانان شور و نشاط پیشین خود را از دست میدهند و دچار کم تحرکی میشوند.
در تمامی مدارس در طول سال تحصیلی برنامههای متنوعی برای تفریح و نشاط دانشآموزان ترتیب داده میشود. از جملهی این برنامهها میتوان به اردوهای تفریحی و آموزشی اشاره نمود. این اردوها باعث میشد تا کودکان و نوجوانان علاوه بر آموختن موضوعات درسی بتوانند رفتارهای اجتماعی را نیز فرا بگیرند.
بهترین راهکارها در ارتباط با آموزش مجازی در زمان کرونا چیست؟
مهمترین چیز در این شرایط مدیریت صحیح و کنترل است تا آسیب کمتری به شما و فرزندتان وارد شود. باید شرایط را به گونهای فراهم نمایید تا فرزند شما بهترین استفاده را از آموزشهای مجازی داشته باشد. این روند ممکن است موجب بیحوصله شدن فرزندتان گردد که باید با توجه به ویژگیهای شخصیتی او راهکار مناسبی اتخاذ نمایید.
آموزش مجازی باعث کم تحرکی در کودکان و نوجوانان میشود. والدین باید توجه کافی را به این مسئله داشته باشند و بیش از پیش به ورزش و تغذیهی فرزند خود اهمیت دهند. همچنین سعی کنید ارتباط خود را با معلمان او حفظ نمایید و در جریان روند تحصیلی فرزند خود قرار گیرید تا بتواند با حفظ سلامتی و بهترین نتیجه از این شرایط عبور کنید.
گردآورنده: سرکار خانم نیلیاتی (مربی پیش2)
تایید کننده: سرکار خانم خمّر (مدیریت پیش دبستانی)
منبع: نی نی سایت