پیشگیری از رفتارهای نادرست در کودکان

1.دزدی

دزدی عملی است که در آن شخص مال دیگری را بدون اجازه و اطلاع او ضمیمه مال خود می کند و خود را صاحب آن می داند. معمولا زمانی دزدی در کودکان خودش را نشان می دهد که مفهوم مالکیت و من و تو در آنها به وجود آمده باشد. این مفهوم تقریبا در ۴ یا ۵ سالگی پیدا می شود. کودکی که معنی و مفهوم مالکیت را درک نکرده و به حدود آن آگاه نیست و فرق مال خود و مال دیگران را نمی شناسد. اگر دست به مالی زند و آن را از آن خود کند، نباید این عمل او را به حساب دزدی گذاشت.

علل دزدی : * نیازهای مادی *علل عاطفی *علل روانی

نیازهای مادی

1- محروم کردن کودکان از مواد غذایی مورد علاقه ۲- انگیزه تملک در وجود کودکان ۳- گرسنگی و محرومیت از غذا و لباس و اسباب بازی ۴- نیاز به اسباب بازی و اشیاء پر زرق و برق ۵- تأمین پول برای خرید اشیاء

علل عاطفی

1-.محرومیت از محبت و نوازش که موجب اضطراب است ۲- جبران احساس حسادت و نشان دادن خود ۳- انتقام از والدین یا دیگران به هر علتی که باشد ۴- تامین مادیات جهت مصرف برای دیگران ۵- خود نمایی

علل روانی

1-احساس تنهایی در کانون خانواده و رغبت به انجام عمل چشمگیر در این قالب تا خود را از تنهایی بدر آورد ۲- صدمه زدن به دیگران برای خالی کردن عقده خود بر سر او ۳- رفع اضطراب روانی ناشی از اختلال روانی ۴- رغبت روانی به داشتن اشیاء پر زرق و برق

عوامل تشدید کننده دزدی در کودکان

1-الگوهای غلط از مربیان ۲- معاشرتهای ناباب ۳- وسایل ارتباط جمعی و بعضی فیلمها که دزدی در آنها نشان داده میشود ۴- وسوسه ها ۵- عدم کنترل توسط بزرگترها ۶- تشویق نابجا برای بدست آوردن ماديات

موضع گیریهای ناروای والدین در برابر دزدی کودکان:

1- تنبیه شدید ۲- موعظه های تکراری و بسیار ۲- ایجاد جار و جنجال

توصیه هایی برای درمان دزدی کودکان؛

1-رفع نیازهای تعدیل شده مادی کودکان توسط والدین ولی نه به معنی اینکه هر اسباب بازی گران قیمت را برای کودکان خریداری کنیم، توضیح و متقاعد کردن کودک برای خرید اسباب بازی مناسب با سنش). ۲- تامین فضای عاطفی و محبت نمودن به فرزندان و ایجاد روابط دوستانه با آنها، ۲- اصلاح رفتارهای روانی آنها ۴- ایجاد محیط مساعد برای رشد و زندگی فرزندان. ۵- تقویت عزت نفس در فرزندان

نظارت بر رفتار کودک

برای بچه ها به خانه آوردن چیزهایی که مال خودشان نیست، امری عادی به حساب می آید. وقتی دزدی کشف می شود، این نکته اهمیت دارد که از نصیحت کردن و نمایش اجرا کردن پرهیز کنیم. کودکی که دزدی کرده است را می توان بدون اهانت به شخصیت او، به راه راست هدایت کرد. با لحنی ملایم و محکم به او می گوییم این تفنگ مال تو نیست، ببر به صاحبش پس بده) وقتی کودک آب نباتی را می دزدد و در جیبش می گذارد، بهترین کار این است که احساساتی نشویم و با او کاملا منطقی برخورد کنیم (این آب نباتی که در جیب تو هست. باید بماند در این مغازه) اگر کودک داشتن آب نبات را انکار می کند، با اشاره می کنیم و دوباره همان حرف را می زنیم آبنباتی که در این جیب تو هست، مال این مغازه است آن را بگذار سرجایش)، اگر او قبول نکرد، آب نبات را از جیبش در می آوریم و در ضمن به او می گوییم (این آب نبات متعلق به این مغازه است باید اینجا بماند).

وقتی مطمئن هستید که کودکتان از لای کتاب شما پول دزدیده است بهترین کار این است که از او سوال نکنید و در باره این کار به او چنین بگویید ( تویک اسکناس ازلای کتاب من برداشتی. لطفا آن را به من برگردان) وقتی پول پس گرفته می شود، با لحنی محکم به او بگوئید (هر وقت که پول لازم داری از من بخواه و آن وقت درباره اش صحبت خواهیم کرد)، اگر کودک منکر عملش شد با او جر و بحث نمی کنیم با مصرانه از او نمی خواهیم که اعتراف کند. اگر کودک قبلا پول را خرج کرده باشد بحث ما باید بیشتر روی راههای باز پرداخت و کارهای سخت و طاقت فرسایی که او باید در عوض اینکارش انجام دهد، تمر کز یابد، و یا از مقدار پولی که به عنوان پول توجیبی به او می دهیم، کاسته شود.

این نکته مهم است که از دزد و دروغگو نامیدن کودک پرهیز کنیم یا سوالهایی از بچه ها نپرسیم که آنها را مجبور به گفتن دروغ کند. خاطر نشان کردن این که از کودک انتظار دارید نیاز پولی اش را با شما در میان بگذارد، مفید تر خواهد بود

2.چگونه با کودکانی که بر روی در و دیوار منزل نقاشی می کنند، رفتار کنیم ؟

کودکان علاقه زیادی به نقاشی بر روی در و دیوار خانه دارند چون هم به راحتی در دسترس است و هم فضایی باز و نامحدود برای نقاشی کردنشان است و از انجام این کار لذت می برند و البته خیلی وقتها این مسئله باعث درد سر و تنش بین مادر و کودک می شود.

چگونه باید با این مشکل برخورد کرد ؟

هنگام انجام دادن نقاشی روی دیوار با صدای بلند و محکم و قاطع بگویید (نه، نکن) (روی دیوار نباید نقاشی کنی و بعد جلو رفته دستش را گرفته و کمی بفشارید و در چشمانش خیره شده تا متوجه شود که از عملش عصبانی و ناراحت هستید.

و از آنجائیکه نقاشی برای کودک لذت بخش است و حتی منجر به رشد خلاقیت وی میشود بنابراین سعی کنید مکانهایی ازقبیل پارکینگ ،انباری ،یاقسمتی از حیاط خانه را مشخص کنید تا کودک بتواند روی ان نقاشی کند .یک تخته برای او تهیه و روی دیوار نصب کنید تا روی ان نقاشی کند وگاهی اوقات برای لذت بخش شدن این لحظه با او همراه شده و نقاشی کنید.

گرد آورنده : سرکار خانم نیلیاتی ( مربی پیش2 )

تایید کننده : سرکار خانم اسحاقی ( مدیریت آموزشگاه )

منبع :برگرفته از کتاب مهارتهای فرزندپروری


امتیاز شما به این محتوای آموزشی ؟ جمع امتیاز 0/20