کودکان در سنین پیش دبستانی دوست دارند خودشان تصمیم بگیرند، و در کارهای مربوط به خود مستقل باشند؛ بنابراین تنها در مواردی کودک، لجباز به شمار می‌آید که نصف دستورات والدین را انجام ندهد.
این مجادله کلامی بین بسیاری والدین با کودکان است و گاهی چنان اوج می‌گیرد که متاسفانه منجر به تنبیه فیزیکی نیز می‌شود.
باید دقت کنیم داشتن روابط عاطفی و احترام متقابل میان کودکان و والدین از مهمترین مؤلفه‌های تربیتی در خانواده است.
دنیای کودکی و فصل انتخاب و انصراف در میان تنوع خواسته‌ها و انتخابها امری همیشگی و متداول است؛چراکه دنیای کودکی دنیای امتحان، آزمون و خطاست.
دنیایی که کودک در نتیجه کنجکاوی و دانستن چند و چون پدیده‌ها و پافشاری بر خواسته خود، در برخی اوقات برچسب ظاهری یا واقعی لجبازی را می‌خورد و همین اصرار بر موضع و خواسته خود، منجر می‌شود تا والدین به او کودکی لجباز و سمج نام نهند و این موضوع باعث درگیری‌های لفظی یا بعضا فیزیکی شود.
کودکان با ذهنیتی مختص خودشان متولد میشوند. بعضی از کودکان نسبت به سایرین لجبازتر هستند. همه کودکان گاهی لجبازی میکنند و این رفتار میتواند علل گوناگونی داشته باشد. علت لجبازی میتواند ترسهای غیرمنطقی یا مقاومت در برابر تغییر باشد.
لجبازی کودکان گاهی موجب شرمندگی شما می‌شود. در چنین مواقعی واکنش والدین خشم و عصبانیت است؛چرا که احساس میکنند رفتار کودک در تقابل با قدرت و اختیار آنهاست. با این وجود پدرها و مادرها نمیدانند که خشم آنها فقط به آتش لجبازی بیشتر کودک دامن میزند.
در اینگونه مواقع، والدین باید صبور باشند. در وهله اول باید ریشه لجبازی کودک را کشف کنند. باید آرام و خونسرد و با دانش و درک کافی فکر کنند تا این موقعیتها را به لحظاتی مسرت‌بخش بدل کنند. آنها باید بینش خود را بر اساس رفتار کودک تنظیم کرده و آرامش و خونسردی را پیشه کنند.
لجبازی را یک ویژگی منفی ندانید، بلکه به آن با دید مثبت نگاه کنید
لجبازی کودک میتواند نشانه این باشد که او به فکر خودش است و میتواند قاطعانه افکار و عقاید خود را به زبان آورد. اگر موضوع چندان جدی نیست، هیچ ضرری ندارد که با کودک خود مذاکره کنید و به توافق برسید.
بیش از حد واکنش نشان ندهید
بهترین روش مقابله با بی‌ادبی کودک، این است که در این باره با او گفت‌وگو کنید. زمانی با او حرف بزنید که هر دو آرام شده باشید.مشکل را شناسایی کنید و به کمک کودک، دنبال راه حل بگردید. به این ترتیب او شما را دشمن خود نمیداند.رفتار محترمانهای به کودک داشته باشید. احترام بگذارید. روشهای تربیتی ما بزرگ‌ترها، احترام ناشی از ترس کودک را به همراه دارد.مهربانی، نشانه احترام شما به کودک و قاطعیت، نشانه احترام شما برای کاری است که باید انجام شودوقتی از کودک میخواهید کاری را انجام دهد، قاطع باشید. همچنین عواقب نافرمانی را به او متذکر شوید.درخواستهای شما از کودک باید منطقی باشند. وقتی کودک همکاری میکند و رفتار خوبی از خود نشان میدهد، او را تشویق کنید.
گرد آورنده : سرکار خانم سالاری ( معاون آموزشی )
تایید کننده : سرکار خانم اسحاقی ( مدیریت آموزشگاه )
منبع : نی نی سایت